سوگند

سوگند 

به چشمان دل انگیز تو سوگند ...به لبهای حوس ریز تو سوگند ...به سحبای دو چشم پر ز نازت 

به مژگان دل عاشق گدازت ...به اشک آن لاله گلبرگ رویت ...به مژگانت، به ابرویت، به مویت 

به اندام چو گلبرگ سپیدت ...به لبخندت،به اندوحت، امیدت ...به آهنگ صدای دلنشینت 

به شرم چهره ی شرم آفرینت ...به چهرت، روشنی بخش دل من ...به مهرت، آفتاب محول من 

به صبح روشن روی تو سوگند ...به شام تیره موی تو سوگند... به جامی که ز جفای تو پر ز خونست 

به اندوه دلم که از حد برونست... به شام بی سحرگاهی که دارم... به سوز شعله آهی که دارم 

به اشک عاشق مهجور، غمناک...که می لغزد ز مژگان بر سر خاک...به امیدت، به فردای دل افروز 

به اشک حسرتت از رنج دیروز... به اشکی که از غمت بر چهره بارم 

تو را چون صبح فردا دوست دارم...